ماهواره "چمران۱" شاهکاری از دقت و فناوری فضایی ایران
شناسه خبر: 123149 سرویس: ویژه نامه‌ها
پروژه ملی ماهواره چمران۱ حاصل اجماع درون‌دستگاهی و وفاق بین‌دستگاهی گروه فضایی شرکت صاایران و پژوهشگاه هوافضا و حمایت معاونت علمی ریاست‌جمهوری و هماهنگی سازمان فضایی ایران است که برگ زرینی از عزم و دانش را در دفتر افتخارات علمی کشور رقم زد.
به گزارش خبرنگار فضا و نجوم خبرگزاری تسنیم، پژوهشگاه هوافضای وزارت علوم، تحقیقات و فناوری در راستای مسئولیت اجتماعی و پاسخگویی به نیاز‌های صنعت فضایی کشور، در طراحی و تجمیع نخستین ماهواره کشور با قابلیت مانور مداری تغییر ارتفاع و فاز مشارکت کرده است.
پروژه ملی ماهواره چمران1 حاصل اجماع درون‌دستگاهی و وفاق بین‌دستگاهی گروه فضایی شرکت صاایران و پژوهشگاه هوافضا و حمایت معاونت علمی ریاست‌جمهوری و هماهنگی سازمان فضایی ایران است که برگ زرینی از عزم و دانش را در دفتر افتخارات علمی کشور رقم زد.
این طرح ملی با استفاده از ظرفیت نخبگان کشور در مدت زمان کوتاه و هزینه پایین انجام شد و اکثر قطعات به‌کاررفته در آن ساخت شرکت‌های دانش‌بنیان است که در یک سامانه فضایی به‌صورت عملی در مدار فضایی، موفق به انجام عملکرد صحیح و مأموریت خود شدند.
ایران با مأموریت موفق چمران1، وارد عرصه‌ای نوین از فناوری‌های کنترل دقیق وضعیت و موقعیت مداری شد؛ گامی که نقشی کلیدی در آینده صنعت فضایی ایفا خواهد کرد. این مأموریت نه‌تنها از آزمون‌های پیچیده علمی سربلند بیرون آمد، بلکه توانست الگویی بی‌نظیر از دقت و هماهنگی الگوریتم‌های پیشرفته تعیین و کنترل وضعیت و موقعیت مداری را به نمایش بگذارد.
ماهواره چمران1 در روز 11 آبان پس از 40 روز حضور در مدار، با ترکیب مانورهای مداری چندگانه تغییر ارتفاع، فاز و شیب مداری با دقت بسیار بالا موفق به ملاقات مداری با بدنه پرتابگر قائم100 شد؛ دستاوردی که از عمق تخصص علمی و فناوری بومی در این حوزه حکایت دارد.
انجام این مأموریت به الگوریتم‌های تعیین و کنترل وضعیت با دقتی بالا نیاز داشت و اجرای موفق آنها بدون تردید بیانگر پیشرفت در دانش و فناوری‌های فضایی کشور است، این موفقیت نه‌تنها ایمنی و کارایی سامانه‌های فضایی را ارتقاء می‌بخشد، بلکه ایران را در مسیر توسعه شبکه‌های ماهواره‌ای و مدیریت ترافیک مداری در مدارهای پرتراکم قرار می‌دهد.
این دستاورد بزرگ که برای نخستین بار در کشور حاصل شده است، ایران را از لحاظ رعایت برخی از الزامات حقوقی بین‌المللی فضایی، منظومه‌سازی ماهواره‌ها، پرواز هماهنگ، اصلاح مداری و اتصال سامانه‌های فضایی در مدار توانمند می‌سازد و حلقه پیوند میان طراحی‌های آینده‌نگرانه و بسترهایی برای توسعه سامانه‌های خودکار و اقتدار در فضا خواهد بود.